Stel je voor dat een familie over een groot paleis beschikt met duizend kamers. De familie bezet honderd kamers, maar door gezinsuitbreiding neemt de omvang van de familie toe. Ook het aantal kamers dat gebruikt wordt voor de bewoning neemt toe. Je loopt op een gegeven ogenblik tegen grenzen aan waarbij je er niet aan ontkomt dat kamers bezet moeten gaan worden door meerdere personen.

Dat je het zover laat komen is een keuze. Je kan ook maatregelen nemen vóór het te laat is, want dat je maatregelen kunt nemen is een feit. Immers als het te laat is moet je de maatregelen nemen.

Voor de wereld is iets soortgelijks aan de hand. We leven nu met zes miljard mensen op aarde, waar eigenlijk ruimte is voor maar één miljard. De aantallen zijn misschien discutabel, maar het principe niet. En dat wij nu met ons allen een te grote belasting betekenen voor de aarde vraagt om actie